لطفاً خودتان را معرفی کنید و کمی از فعالیت‌های دوره دانشجویی بگویید.
من علی عباسی هستم، متولد ۱۳۶۷ هستم؛ کارشناسی خود را سال ۹۰ در دانشگاه تبریز تمام کردم و در سال ۹۳ هم ارشد IT شریف گرفتم؛ سال ۹۶ هم مدرک MBA از تهران گرفتم.
اوضاع درسی من همیشه جزء رتبه‌های اول یا دوم بودم؛ کارشناسی رنک یک و ارشد هم رنک‌های اول تا چهارم بودم. در این دو دوره، سعی می‌کردم روی درس تمرکز کنم و علاقه زیادی به تمرکز دارم و برای همین هم دیر وارد بازار کار شدم یعنی حدود ۲۵ – ۲۶ سالگی.
در دوره دانشجویی، مثل خیلی‌ها به اپلای فکر می‌کردم و مسیر را فقط همان می‌دانستم؛ اما بعد از ارشد به دعوت یکی از اساتید که در شرکتش کار کردم، فهمیدم چقدر کار را بیش از درس دوست دارم و برنامه‌ریزی من حول کار شد.
چندان در فعالیت‌های دانشجویی فرهنگی-هنری و… مشغول نبودم اما در هر دو دوره به شدت به کار دانشجویی در حوزه فناوری و آی‌تی علاقه داشتم. البته یکی از علایق جانبی من، فعالیت در بورس با سرمایه کمی که داشتم، بود.
از کی وارد این فضا شدید؟ و چه چیزی باعث شد به این مسیر فکر کنید؟
بعد از اطمینان از علاقه به کار و آشنایی با فضای استارت‌آپی، از سال ۹۶ در شتابدهنده شریف، ایده‌ی قبضینو را ثبت کردیم و از پاییز ۹۶ کار را با جمعی از سرمایه‌گذارها و شراکتی راه انداختیم؛ علتش هم این بود که آن ایام اخبار خوب و رفع تحریم و… مطرح می‌شد و ما هم تصمیم به ماندن گرفته بودیم و کار را با انگیزه و تجربه و تسلط نسبی و سنجش نیاز راه انداختیم و انتخاب دقیقی داشتیم.
قبضینو چیست و دقیقاً به چه کاری مشغول هستید؟
البته ما در این شش-هفت سال، هر سال یک محصول و ایده جدید کنار قبضینو شکل گرفت و مجموله‌ی آریان بزرگ شد که یکی از کارهایش قبضینو است و ما بیشتر حول خدمات دولتی آنلاین شکل گرفتیم. هرکدام از محصول‌ها هم یک هدف دارند؛ مثلاً قبضینو، شامل خدمات ماهیانه یا دو ماه یکبار می‌باشد که تکرار می‌شود یا سالانه یا… .
چه تعداد شریفی در مجموعه شما مشغول هستند؟
ما در این مجموعه، بین ۲۰ تا ۳۰ درصدمان شریفی هستند که اجرایی و کسب‌وکاری هستند و ما چون نتوانستیم در تیم‌های فنی‌مان از شریفی‌ها به علت علاقه‌شان به اپلای جذب کنیم، از این عدد بیشتر شویم. تمامی آن‌ها هم در لایه مدیران اصلی یا مدیران میانی ما هستند.
شریف، چه اثراتی برای شما داشته است؟
شریفی بودن به من چند کمک کرده؛ اولی اعتماد به نفس که اگر قرار باشد کاری انجام شود، ما نتوانیم، پس چه کسی انجام خواهد داد؟ بسیاری از محیط‌ها برای ما اعتبار خلق کرده و تاثیر مثبت روی طرف مقابل می‌گذارد. اکوسیستم دانشگاه خیلی به ما کمک کرده است و همیشه قدرش را دانستیم و تشکر کرده‌ایم و تلاش کردیم جبران کنیم؛ مورد بعدی هم ارتباطات با اساتید و همکلاسی‌ها و… است.
نقطه عطف این کسب‌وکار چی بود؟
نقطه عطف کسب‌وکار ما در چند مرحله بود. یکی از آن‌ها الکترونیکی کردن دولت و حکمرانی الکترونیک بود که در دولت‌های مختلف بر سر زبان‌ها بوده است.
نقطه بعدی کرونا بود که علی‌رغم همه ضربه‌ها، باعث شد مردم و حاکمیت به خدمات غیر حضوری و آنلاین توجه ویژه کنند و ما هم در یکسال هفت-هشت برابر شدیم!
علت راه‌اندازی این کسب‌وکار را چه می‌دانستید؟
علت تاسیس کسب‌وکار این بود که در همه‌جای دنیا الکترونیکی شدن روی بورس است و زمان شروع کار ما هم خیلی از کارها به صورت الکترونیک پیش می‌رفت مثل سفر و تجارت و…
یکی از حوزه‌ها که مغفول بود، خود خدمات الکترونیک بود مثل پلیس بعلاوه ده و… که ما احساس کردیم می‌توان روی آن سرمایه‌گذاری کرد.
سختی و شیرینی‌های مسیر؟
در مسیری که شروع کردیم و ادامه دادیم، شرایط اقتصادی و قیمت ارز و… خیلی ما را اذیت کرد چون قابل پیش‌بینی نیست؛ یعنی اگرچه با خیلی از بروکراسی‌ها و دخالت دولت و… کنار آمدیم، اما این موضوع ما را اذیت کرد.
موضوع بعدی هم قانون‌گذاری و قیمت‌گذاری‌ست که دولت نرخ همه جا را مرتب افزایش می‌دهد اما اینجا سال‌هاست تغییر نکرده و این به ما فشار می‌آورد.
